2025'e yeni girdik ve birçok medyada bazı kardeşlerimiz2024 yılının en iyilerini ya da yeni yılda neler olacağını anlatan yazılar yayınlıyorlar. Dünya çapında biraz okuduktan sonra başka bir şeyin farkına vardım: Dört yıldan fazla bir süredir aynı dağıtımdayım ve çeşitli faktörleri hesaba katarsam sanırım artık bu işi bitirdiğimi söyleyebilirim. dikkat dağıtıcı.
2020 yılında denemiştim Manjaro ilk kez. Aylarca USB üzerinden kurulum yaptıktan sonra Kubuntu'nun uzun süre Plasma'nın aynı sürümünde kalacağını görünce son adımı attım. Manjaro'dan beri bunu tereddüt etmeden yapmadım. bana bazı problemler vermiştiama sonunda bir adım attım ve arkama bakmadım. Aşağıda anlatacaklarım bu dağılımda kendimi bu kadar rahat hissetmemin ve bunun gelecekte de değişmeyeceğini düşünmemin nedenleridir.
Manjaro artık bir şirket
Manjaro uzun zamandır Bütün bir şirket. Özellikle 2019'un sonunda Manjaro GmbH & Co. KG, önemli bir değişiklik. Bunu anlamak için Antergos gibi diğer Arch tabanlı dağıtımlarda neler olduğuna bakabiliriz. Evet projeyi başka bir grubun devralıp EndeavorOS olarak devam ettiği doğru ama eğer kimse öne çıkmasaydı kullanıcıları yetim kalacaktı. Arkasında bir şirket varsa bu daha zordur çünkü önce onu feshetmeleri gerekir.
Bu nedenle Manjaro'nun uzun süre varlığını sürdürmesi muhtemeldir.
İhtiyacım olduğunda ihtiyaç duyduğum yazılım = distrohoplamanın sonu
El Yazılım her zaman önemli bir rol oynayacak bu tür kararlarda. Daha test edilmiş ve stabil yazılımları tercih edenler var ve onların tercihi genellikle Debian oluyor. Öte yandan, en yeni sürümü piyasaya çıktığı anda tercih eden insanlar da var, bu durumda ihtiyaç duydukları her şeyi sıfırdan nasıl kuracaklarını bilmiyorlarsa genellikle Arch'ı veya EndeavorOS'u seçiyorlar. Ortada diğerlerinin yanı sıra Ubuntu, Fedora ve Manjaro var.
Canonical ve Fedora sistemi her altı ayda bir güncellenir. Paketler genellikle o zaman yükselir, ancak altı ay uzun bir süre olabilir. Manjaro olarak bilinen geliştirme modelini kullanıyor Yuvarlanma Serbest Bırakma, ancak kendi yaklaşımıyla çoğu kişi şöyle etiketliyor: Yarı-Haddeleme Sürümü. Geliştiricilerinin yaptığı şey, zaman zaman kararlı güncellemeler yayınlamaktır ve bunları yalnızca dahil edilen tüm paketlerin birbiriyle iyi anlaştığını doğruladıktan sonra sunarlar.
Bu şekilde, GNOME veya KDE'nin yeni bir sürümünün eklenmesi bir ay, bazen daha uzun sürebilir, ancak Ubuntu'nun geldiği altı aya veya bir yıla asla ulaşamazlar.
Ek olarak, Manjaro güncellemeleri daha az agresif Çünkü yükseliş daha kademeli oluyor. Yanlış gitmesi gerekmese de operasyon daha az tehlikelidir.
Eksik olmayan AUR
Arch kullanıcı deposunun kötüye kullanılması tavsiye edilmese de dikkate alınmaya değer bir şeydir. Resmi Manjaro veri havuzlarında Arch'ın yazılımlarından yararlanan pek çok yazılım var, orada olmayanları ise birileri buraya yüklemiş olacak. AUR. Örneğin, FreeTube veya Localsend'im var, evet, Ubuntu'da bir DEB paketi var, ancak AUR'dan dosyayı tekrar indirip yüklemeye gerek kalmadan güncelleniyor.
Distrobox, Distrohopping'i sonlandırdı
Distrobox distrohopping'i sonlandırdı tıpkı bizim bildiğimiz gibi. Çoğu zaman yükleyebilecekleri yazılıma bağlı olarak bir dağıtım veya diğerini seçtik, ancak dağıtım kutusu Diğer seçeneklerin yanı sıra Debian'ı Manjaro'ya veya Arch'ı Linux Mint'e kurmanıza olanak tanır. Bu nedenle, en çok sevdiğim, bende en iyi hissi bırakan şeye bağlı kalıyorum ve başka bir dağıtımdan bir şeye ihtiyacım olursa Distrobox imdadıma yetişiyor - buna hiçbir zaman ihtiyacım olmadı, söylenmeli.
Sanırım distrohoplamayla işim bitti. Zamanında güncellemeler, beğendiğim masaüstü, kararlılık, garantili bir gelecek ve ihtiyaç duyabileceğiniz tüm yazılımlar. Her ne kadar çok KDE olsam da ve KDE Linux …